ΒΑΘΥ ΜΠΛΕ ΣΕ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

Γύρω μου

Το ιδανικό μπλε

Έντεχνα

Αφημένο πάνω

Στα ιερά όνειρα και στα μελλούμενα γέλια

Διανύοντας μια θάλασσα υγρή

Όμοια

Μελωδική άσκηση του Μπαχ

Νύχτα με Πανσέληνο ματώνω τα χείλη

Πριν το χαμό όλα ήταν εκεί

Ακίνητα στάσιμα άχρωμα

Έρμαια

Στις ηδονές του χρόνου

Τώρα

Στην ιδέα του φωτός

Τα σύμβολα ως και τα θαλασσοπούλια

Κλείνουν με ικεσία το μάτι

Καλώντας με

Σε μια αποτελεσματική

Προσχηματισμένη φυγή

Βαθύ μπλε στον ορίζοντα

Καθώς το πλοίο με οδηγεί στον απροσδιόριστο χρόνο

Αρετή Γκιωνάκη

9-6-2008

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Ήταν ένα μικρό καράβι που ήταν αταξίδευτο Οέ, Οέ, Οέ, Οέ. Κι έκανε ένα μακρύ ταξίδι μέσα εις τη Μεσόγειο Οέ, Οέ, Οέ, Οέ. Και σε πέντε έξι εβδομάδες σωθήκαν όλες οι τροφές Οέ, Οέ, Οέ, Οέ. Και τότε ρίξανε τον κλήρο να δούνε ποιος θα φαγωθεί Οέ, Οέ, Οέ, Οέ. Κι ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο που ήταν αταξίδευτος Οέ, Οέ, Οέ, Οέ. Κι αν σας αρέσει αυτή η ιστορία την ξαναλέμε, λέμε απ’ την αρχή Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Τελευταία ανακάλυψα διαβάζοντας ένα ομολογουμένως πολύ όμορφο και χρήσιμο βιβλίο, πως μπορούν κάποιοι άνθρωποι «να παίξουν το παιχνίδι του ανύπαρκτου χρόνου» με μεγάλη επιτυχία. Ευφυές αν αναλογιστούμε πόσα ψεματάκια ακίνδυνα και εντελώς αβασάνιστα αραδιάζουμε κάποιοι από μας (ίσως) στην καθημερινότητά μας.

-Δε προλαβαίνω, αφού ξέρεις απόψε έχω να πάω εκεί(μπλα μπλα μπλα)

-Έλα τώρα με πήρε ο ύπνος αφού ήμουν τόσο κουρασμένος(μπλα μπλα μπλα)

-Δε κατάφερα να σου στείλω μήνυμα έβλεπα μια ταινία και ξεχάστηκα (μπλα μπλα μπλα).

- Έχω τόσα προβλήματα και συ παραπονιέσαι…(μπλα μπλα μπλα).

-Το παιδί, το σκυλί, οι γονείς, η δουλειά, η Νίτσα, όλα αυτά κι άλλα πολλά…

Και ανακαλύπτεις πως ξαφνικά έχει αρχίσει το παιχνίδι του ανύπαρκτου χρόνου. (παιχνίδι που το παίζει ο άλλος μαζί σου μόνο), και περιμένει να το πιστέψεις και να έχεις και συμμετοχή. Κι αρχίζεις κι εσύ να λες και να κάνεις διάφορα, (προσπαθώντας να καταλάβεις κάνεις επίθεση αντί για άμυνα).

Φαύλος κύκλος.

Παιχνίδι παλιό όσο και σύγχρονο μαζί.

Τόσα δεν και αχ και τι και πως.

Ένα σε βαριέμαι ρε παιδί μου θα ‘ταν καλύτερο.

Έτσι για να ξέρουμε που βαδίζουμε.

(Αβάδιστα, αβασάνιστα, ανώφελα).

Εγώ ξέρω να λέω: όταν θέλεις μπορείς.

Βρίσκεις χρόνο.

Και προτείνω, πως, καλύτερα η αλήθεια παρά χαζά και άσκοπα λόγια…

ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ

Σουλιέ 14 & Σαρκουδίνου 136, 11744 Αθήνα – Τηλ. 210.7777788, Fax. 210.7757757

e-mail: info@empiria.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΤΙΤΛΟΣ: Αγάπη, η αιώνια πόλη

ΣΥΓΓΡΑΦΕAΣ: Χρήστος Χαρατσάρης

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Φανή Καραφύλλη

ΕΙΔΟΣ: Μυθιστόρημα ΣΕΙΡΑ: Διαδρομή

Πρώτη έκδοση: Ιούνιος 2008

Σελ.: 288 Τιμή: €16,00 ISBN: 978-960-417-233-7

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η συνάντηση δύο φίλων, ύστερα από πολλά χρόνια, μέσα σ’ ένα Μοναστήρι… Ο ένας, ο μοναχός Νικόλαος, και ο άλλος, ο Δημήτρης, που κουβαλάει ένα μεγάλο βάρος στην ψυχή του για τη γυναίκα που εγκατέλειψε…

Ο Άγγελος, που ξεχειλίζει από έρωτα για τη Σαβίνα, καταλαβαίνει από τη συμπεριφορά της ότι δεν είναι αυτός το πρόσωπο του έρωτα για εκείνη…

Ο απελπισμένος έρωτας της Σαβίνας για το μοναχό Νικόλαο…

Ο μοναχός Νικόλαος που ένιωσε ότι η αποκάλυψη-εξομολόγηση της Σαβίνας του ξύπνησε, στιγμιαία, τη ναρκωμένη ερωτική του επιθυμία…

Ο παλιός έρωτας, το τυχαίο πάθος του Νότη για τη Σαβίνα αναστατώνουν τη ζωή του…

Η απόγνωση και οι λυγμοί της Φιλισίας για την αδιαφορία του άντρα της, του Νότη…

Ο αρραβώνας της Δέσποινας με τον Χρήστο και η εμφάνιση από το πουθενά ενός πατέρα που πρόδωσε πατρίδα και οικογένεια…

Αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές που συνθέτουν το παζλ της ιστορίας μας, που εκτυλίσσεται στο ιερό νησί της Πάτμου με φόντο το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.

Στον τόπο αυτό, η νύχτα γεύεται τους καρπούς του καλού όπως τους γεύεται κι η μέρα… Μέσα στο Μοναστήρι, στα δρομάκια γύρω απ’ αυτό, στα καλντερίμια της πολιτείας, παντού δεσπόζει η φιγούρα του Ασκητή Αγίου.

Μια ερωτική ιστορία με σκηνικό την αγάπη, την ελπίδα, την πίστη, που οδηγούν στην ελευθερία και την υπέρβαση της ύπαρξης…