ΝΙΚΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ
ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΟ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΔΜΩΝ

ΑΙΩΝΙΑ...

Τα ποιήματα ποτέ δεν χάνονται...
Μοιάζουν με κοχύλια που ξεβράζει
κάποτε η θάλασσα.
Πολύχρωμα, στιλπνά...
Λαμποκοπούν
κάτω από τις μετέωρες στιγμές των ανθρώπων.
Γιατί έμειναν καιρό στο βυθό της
και υπέμειναν την αγριεμένη μουσική της.
Μοιάζουν με φεγγάρια κυρίαρχων πλανητών
χαράζοντας πάντα ένα δρόμο φωτός
γυρίζοντας αδιάκοπα στις σκοτεινές αλάνες του σύμπαντος.
Στολίδια μαγικά του απείρου.

Νίκος Δεληγιάννης

Να γράφεις να τηλεφωνείς

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Ανοίγει διάπλατα η πόρτα μου όταν έρχεσαι
Και πλημμυρίζει μουσικές η κάμαρά μου
Τρέχουνε πίσω σου οι καρέκλες να μην στέκεσαι
Κι απ' το παράθυρο το σκάει η ερημιά μου

Τρελό κοκτέιλ σου σερβίρει το ποτήρι μου
Τα κρύα χείλη του γυρεύουν τα δικά σου
Τσιγάρο σκέτο σου προσφέρει το πακέτο μου
Κι όλα τα σπίρτα μου ανάβουν στο άγγιγμά σου

Να γράφεις να τηλεφωνείς και ας μη μένει εδώ κανείς
Αφού το ξέρω θα χαθείς τόση αγάπη δεν μπορείς
Να γράφεις να τηλεφωνείς και ας μη μένει εδώ κανείς

Κλείνουν αθόρυβα οι κουρτίνες όταν γδύνεσαι
και η κρεμάστρα μου τα ρούχα σου μαζεύει
Τα Φώτα παίζουνε την ώρα που μου δίνεσαι
Και το κρεβάτι μου άγριο χορό χορεύει

Μαντήλι κόκκινο σκουπίζει τον ιδρώτα σου
Και η μαύρη χτένα μου χαϊδεύει τα μαλλιά σου
Κρύβεται μες στο κομοδίνο το ρολόι μου
Για να κερδίζω δευτερόλεπτα κοντά σου

Να γράφεις να τηλεφωνείς...

Μια πάχνη πέφτει στον καθρέπτη μου όταν ντύνεσαι
Και μία πίκρα το δωμάτιο πλημμυρίζει
Εγώ κοιμάμαι να μη δω που απομακρύνεσαι
Και η ερημιά μου απ' το παράθυρο γυρίζει

----------------------------------------------------------------------------

	Σ' αγαπάω ακόμα
	Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου Μουσική: Bruno Lauzi Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου Πάλι γύρισα πίσω για ένα ακόμα τσιγάρο Δε θα σου εξηγήσω Αγκαλιά θα σε πάρω Ό,τι λένε οι λέξεις Τη ζωή δεν την πιάνουν Κι όσα λόγια αν ξοδέψεις Για να ζήσεις δε φτάνουν Από που θες να ζήσεις Από ποιά κερδισμένα Και σε ποιόν να γυρίσεις Όταν χάσεις κι εσένα Η αγάπη δεν είναι μοναχά ένα βλέμμα Ούτε μόνο ένα μείνε Θέλει όλο το αίμα Η αγάπη μου είναι το πιο κόκκινο χρώμα Κατακόκκινη γίνε Σ' αγαπάω ακόμα Να κοιτάς και να θέλεις Μη φοβάσει να χάνεις Στη χαρά ν'ανατέλεις Ζωντανή μην πεθάνεις Κι αν ο φόβος μας δένει Να μη μείνουμε μόνοι Πάλι ο φόβος μας στέλνει Μακριά απ' ό,τι ενώνει

Αφιερωμένα στα όμορφα πρωινά αυτού του καλοκαιριού

www.stixoi.info
http://members.tripod.com/kxt/
Νικόλας Άσιμος
Music.gr