ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ
ΔΟΚΙΜΙΟ-ΠΟΙΗΣΗ-ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

About Me

My photo
ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ, ΑΘΗΝΑ, Greece
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ - ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΙΔΕΟΠΝΟΟΝ

ΠΟΙΗΣΗ

ΠΟΙΗΣΗ
ΚΟΡΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΟΤΑΡΑΧΗ
Powered By Blogger

Η ΨΥΧΗ ΓΥΡΕΥΕΙ ΤΟ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ

Η ΨΥΧΗ ΓΥΡΕΥΕΙ ΤΟ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ

ΑΝΙΧΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΝ-ΟΙΚΕΙΟΝ

Tuesday, July 8, 2008

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Ήταν ένα μικρό καράβι
που ήταν αταξίδευτο
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Κι έκανε ένα μακρύ ταξίδι
μέσα εις τη Μεσόγειο
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Και σε πέντε έξι εβδομάδες
σωθήκαν όλες οι τροφές
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Και τότε ρίξανε τον κλήρο
να δούνε ποιος θα φαγωθεί
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Κι ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο
που ήταν αταξίδευτος
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Κι αν σας αρέσει αυτή η ιστορία
την ξαναλέμε, λέμε απ’ την αρχή
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Τελευταία ανακάλυψα διαβάζοντας ένα ομολογουμένως πολύ όμορφο και χρήσιμο βιβλίο, πως μπορούν κάποιοι άνθρωποι «να παίξουν το παιχνίδι του ανύπαρκτου χρόνου» με μεγάλη επιτυχία. Ευφυές αν αναλογιστούμε πόσα ψεματάκια ακίνδυνα και εντελώς αβασάνιστα αραδιάζουμε κάποιοι από μας (ίσως) στην καθημερινότητά μας.

-Δε προλαβαίνω, αφού ξέρεις απόψε έχω να πάω εκεί(μπλα μπλα μπλα)

-Έλα τώρα με πήρε ο ύπνος αφού ήμουν τόσο κουρασμένος(μπλα μπλα μπλα)

-Δε κατάφερα να σου στείλω μήνυμα έβλεπα μια ταινία και ξεχάστηκα (μπλα μπλα μπλα).

- Έχω τόσα προβλήματα και συ παραπονιέσαι…(μπλα μπλα μπλα).

-Το παιδί, το σκυλί, οι γονείς, η δουλειά, η Νίτσα, όλα αυτά κι άλλα πολλά…

Και ανακαλύπτεις πως ξαφνικά έχει αρχίσει το παιχνίδι του ανύπαρκτου χρόνου. (παιχνίδι που το παίζει ο άλλος μαζί σου μόνο), και περιμένει να το πιστέψεις και να έχεις και συμμετοχή. Κι αρχίζεις κι εσύ να λες και να κάνεις διάφορα, (προσπαθώντας να καταλάβεις κάνεις επίθεση αντί για άμυνα).

Φαύλος κύκλος.

Παιχνίδι παλιό όσο και σύγχρονο μαζί.

Τόσα δεν και αχ και τι και πως.

Ένα σε βαριέμαι ρε παιδί μου θα ‘ταν καλύτερο.

Έτσι για να ξέρουμε που βαδίζουμε.

(Αβάδιστα, αβασάνιστα, ανώφελα).

Εγώ ξέρω να λέω: όταν θέλεις μπορείς.

Βρίσκεις χρόνο.

Και προτείνω, πως, καλύτερα η αλήθεια παρά χαζά και άσκοπα λόγια…

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.

Blog Archive

ΑΝΙΧΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΝ-ΟΙΚΕΙΟΝ

  • ΠΟΙΗΣΗ - ΑΡΕΤΗ ΓΚΙΩΝΑΚΗ
Powered By Blogger