Έμεινα
Ξέμεινα μόνη
στην ερημική παραλία
της προσμονής·
στην καταδικασμένη άμμο
με ξεπέρασαν
τα δάκρυα της οδύνης.
Εις ένδειξη αγωνίας απόλυτης
αφαίρεσα τα ρούχα μου
ξεπλένοντας εαυτόν,
στο καθαρτήριον ύδωρ,
απομακρύνοντας έτσι
το ανάθεμα της αμαρτίας.
Άγγελοι εξακολούθησαν να πετάνε ολόγυρά μου
ξεριζώνοντας
αργά αργά το φτέρωμά τους.
ΣΕΛΙΔΕΣ
About Me
- ΙΔΕΟΠΝΟΟΝ
- ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ, ΑΘΗΝΑ, Greece
- ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ - ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΙΔΕΟΠΝΟΟΝ
ΠΟΙΗΣΗ
My Blog List
Η ΨΥΧΗ ΓΥΡΕΥΕΙ ΤΟ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ
ΑΝΙΧΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΝ-ΟΙΚΕΙΟΝ
Friday, March 27, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)
Blog Archive
ΑΝΙΧΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΝ-ΟΙΚΕΙΟΝ
- ΠΟΙΗΣΗ - ΑΡΕΤΗ ΓΚΙΩΝΑΚΗ