Free Counter

Subscribe Free
Add to my Page

http://extras2.smartgb.com/b/gb_80x40.gif

blogspot

ΠΑΠΑΡΟΥΝΕΣ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟΥ

Της ΣΥΛΒΙΑΣ ΠΛΑΘ

Παπαρουνίτσες, διαβολικές φλογίτσες

Μήπως δεν βλάφτετε σε τίποτε;

Τρεμοσβήνετε. Δεν μπορώ να σας αγγίξω.
Βάζω τα χέρια μου ανάμεσα στις φλόγες. Δεν καίει.

Και με εξουθενώνει να σας παρακολουθώ
Έτσι που τρεμοσβήνετε, ζαρωμένο και διάφανο κόκκινο
σαν το δέρμα ενός ουρανίσκου

Ενός ουρανίσκου που τον πήραν τα αίματα.
Βρωμοφουστίτσες!

Υπάρχουν καπνοί που μου απαγορεύονται
Που είναι τα ναρκωτικά σας, οι σιχαμερές σας κάψουλες;

Αχ να μπορούσα να ματώσω ή να κοιμηθώ
Το στόμα μου να παντρευόταν έναν πόνο σαν αυτόν!

Η να μου στάζατε τα ποτά σας, μέσα σε τούτη τη γυάλινη
κάψουλα
να με αποβλακώσουν και να με ησυχάσουν

Αλλά άχρωμα άχρωμα

ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΤΟ ΡΟΛΟΪ...

Του ΑΝΤΟΝΙΟ ΜΑΤΣΑΔΟ

Χτυπούσε το ρολόι τις δώδεκα...και ήταν δώδεκα

χτυπήματα της τσάπας στη γη.

Η ώρα μου φώναξα... Η σιωπή

μου απάντησε: - Μη φοβάσαι.

Συ δε θα δεις να πέφτει η τελευταία σταγόνα

που τρέμει στην κλεψύδρα.

Θα κοιμηθείς πολλές ώρες ακόμα

πάνω στη γέρικη όχθη

κι ένα καθαρό πρωί θα βρεις

δεμένη τη βάρκα σου στην άλλη ακτή.

Μετάφραση: Μόσχος Λαγκουβάρδος

ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ

Του ΤΖΟΥΖΕΠΕ ΟΥΝΓΚΑΡΕΤΤΙ

Αναπάντεχα

ψηλό είναι

πάνω απ’ τα ερείπια

το καθάριο

θάμβος

της απεραντοσύνης

Κι ο άνθρωπος

γερμένος

πάνω απ’ το νερό

το αιφνιδιασμένο

απ’ τον ήλιο

συνέρχεται

σκιά

Λικνισμένη και

μαλακά

διαθλασμένη.

μετάφραση: Φοίβος Πιομπίνος

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑ

Του Ζακ Πρεβέρ

(Σε μετάφραση Νίκου Δεληγιάννη)

Που πας καλέ μου δεσμοφύλακα

Μ’ αυτό το κλειδί λεκιασμένο από το αίμα

Πηγαίνω να ελευθερώσω αυτήν που αγαπώ

Αν υπάρχει ακόμη χρόνος

Και που την έχω κλείσει

Τρυφερά αλύπητα

Στην πιο κρυφή γωνιά του πόθου μου

Στην πιο βαθιά γωνιά του μαρτυρίου μου

Μέσα στα ψέματα του μέλλοντος

Μέσα στις ψευδαισθήσεις των όρκων

Θέλω να την ελευθερώσω

Θέλω να είναι λεύτερη

Ακόμη κι ας με λησμονήσει

Ακόμη κι ας φύγει

Ακόμη κι ας ξανάρθει

Ακόμη κι ας με αγαπάει

Ή ας αγαπάει κάποιον άλλο

Αν κάποιος άλλος της αρέσει

Κι αν εγώ μείνω μόνος

Και κείνη φύγει

Θα κρατήσω μόνο

Θα κρατήσω παντοτινά

Μέσα στα χέρια μου σαν εκμαγεία

Ως την συντέλεια

Τη γλύκα του στήθους της που το έπλασε ο έρωτας.

Andreas Embiricos

	Le Cerisier (traduction de Jacques Bouchard)
	Et pendant qu'à chaque pression de sa région pubienne Ses fesses contractées ondoyaient comme des sphères immaculées Les lèvres collées à l'écorce de l'arbre Elle suçait goulûment comme un bébé qui tète La sève qui jaillissait onctueuse et parfumée De l'écorce du cerisier dans sa bouche jusqu'au moment où Secouée de frénésie la gamine Parvint à l'orgasme de nouveau. C'est alors seulement que ses genoux fléchirent Et la petite s'étendit de tout son long sur le sol Au pied du cerisier bordé d'une claie La sève de l'arbre et son goût plein la bouche Deux cerises dans les cheveux Toute la sérénité du ciel dans son âme Ainsi comme au pied de cet arbre elle s'était affaissée Les yeux révulsés la tête renversée Elle d'un mouvement Loin de se douter qu'elle était épiée Le cœur dans notre poitrine nous débattait à tout rompre La gamine se croyant seule Fléchissant les genoux Ouvrit toutes grandes ses cuisses Exhibant à nos yeux épatés Dans toute sa bouleversante beauté Macérée tuméfiée de sous sa robe Sa conque d'amour Comme une rose rouge madéfiée par la pluie Comme une rose rouge complètement épanouie. [Ce jour d�'ui tant demain qu'hier, Athènes, 1984]

Nίκος Καρούζoς

(άτιτλο)

προέρχομαι από βάναυσο πράσινο κι από οδυνηρό γαλάζιο
τρώγοντας τα νύχια μου

σημάδι φαντασίας

κάποτε με κομψότητα
συχνά ματώνοντάς τα

βυθίζομαι στον ύπνο ωσάν αναπεσόντας με ιώδη άμφια
δυo συλλαβές ακόμη και θα κλατάρω
σε νοερά μου έντομα παρέτυχα με άσπρο ανεμιστηράκι
φωνητικός ο Αύγουστος που φτύνει λέξεις απ' το μεσημέρι
πάχος της ύλης μεταφυσικά φαινόμενα η τεττιγολαγνεία
είμαι και οίμαι αδιάκοπα ο απάτορας σκύμνος
με δέκατα διασχίζοντας το απειροστικό θερμόμετρο

λήξη της λέξεως η γλώσσα καλαμπούρι και βαθύ λουλάκι
να μπουγαδιάσω εκατό σελίδες σήμερα και ν' ανασάνω
φεύγοντας κανένας
ο θάνατος που μ' έχει ξεθεώσει κανένας
φυλλοροεί το τελικό σίγμα

δέος

εκών άκων απέρχομαι

Corona

Του PAUL CELAN

Από το χέρι μου τρώει το φθινόπωρο το φύλλο του:
είμαστε φίλοι.
Ξεφλουδίζουμε το χρόνο απ' τα καρύδια και του μαθαίνουμε να περπατά:
ο χρόνος γυρίζει πίσω στη φλούδα.

Στον καθρέφτη είναι Κυριακή,
στο όνειρο ο ύπνος,
το στόμα μιλά την αλήθεια.

Το μάτι κατηφορίζει προς το φύλο της αγαπημένης:
κοιταζόμαστε,
μιλάμε για πράγματα σκοτεινά,
αγαπιόμαστε σαν μήκων και μνήμη,
κοιμόμαστε σαν το κρασί μες στα κοχύλια,
σαν τη θάλασσα στη ματωμένη λάμψη του φεγγαριού.

Στεκόμαστε αγκαλιασμένοι στο παράθυρο, μας κοιτούν
από το δρόμο:
είναι καιρός πια να μάθουν!
Είναι καιρός να μάθει η πέτρα να ανθεί,
η ανησυχία να χτυπά την καρδιά.
Είναι καιρός να είναι καιρός.

Είναι καιρός.

Από τη συλλογή «Μήκων και μνήμη», μτφρ.: Ιωάννα Αβραμίδου, Εκδόσεις Νεφέλη 2007

ΘΕΟΣ ΓΟΡΓΟΦΤΕΡΟΣ

Του Νίκου Δεληγιάννη από την ποιητική συλλογή:
ΤΟ ΑΙΩΝΟΒΙΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Στα μάτια σου

η αέναη αχτίδα της επιθυμίας
διασχίζει
τη νύχτα της καρδιάς μου
και τη λαβώνει
σαν το κοφτερό λεπίδι της φωτιάς
Εκεί γεννιέται ο έρωτας
απόδημος θεός
αεικίνητος, αειθαλής
που στο σώμα μας
προστάζει τον πόθο
Στα μάτια σου
γέρνει ο ήλιος κι ανασταίνεται
ένα δισκοπότηρο χρυσό
που μας κερνά την ηδονή
Σώμα αρχαίο, διάφανο
που λάμπει
στο γοργόφτερο ποτάμι του χρόνου
και κατακλύζει
την κοίτη των ματιών μου
Αχτίδα κατάφωτη κι ελπιδοφόρα
στη νύχτα της ζωής μου.

Hot Blog

• SGIAL
• Ιατρική και ποιητική
• Εξομολογησεις Κανιβαλων..
• Simple is Beautiful
• Νίκος Περάκης
• LINKS-GR
• ΑΙΟΛΟΣ - Τάκης Τσαντήλας
• Blog Th A P
• HELLASPRESS
• On-News.net.tc
• white in black

---

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ

Διαδυκτιακές Κουζίνες

http://www.epicurious.com/

http://www.recipesource.com/

http://www.cookierecipe.com/

http://www.recipeland.com

http://www.allrecipes.com/

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

• Poeticanet
• E-Poema
• Διαπολιτισμός

• ΙΑΜΒΟΣ

• ΠΝΟΕΣ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ

• http://www.signandsight.com/

• http://www.lyrikline.org/

• 
  

• RAM
• HiTECH
• National Geographic
• Discovery
• Vita
• Aρχαιολογία

Ζωγράφοι

ttp://www.agios.gr/dreams.html

Απροσδοκίες

Της Κικής Δημουλά

Θεέ μου τι δεν μας περιμένει ακόμα.
Κάθομαι εδώ και βρέχομαι.
Βρέχει χωρίς να βρέχει
όπως όταν σκιά
μας επιστρέφει σώμα.
Κάθομαι εδώ και κάθομαι.
Εγώ εδώ, απέναντι η καρδιά μου
και πιό μακριά
η κουρασμένη σχέση μου μαζί της.
Έτσι για να φαινόμαστε πολλοί
κάθε που μας μετράει το άδειο.
Φυσάει άδειο δωμάτιο.
Πιάνομαι γερά από τον τρόπο μου
που έχω να σαρώνομαι
Νέα σου δεν έχω.
Η φωτογραφία σου στάσιμη.
Κοιτάζεις σαν ερχόμενος
χαμογελάς σαν όχι.
Άνθη αποξηραμένα στο πλάι
σου επαναλαμβάνουν ασταμάτητα
το ακράτητο όνομα τους semprevives
semprevives - αιώνιες, αιώνιες
μην τύχεις και ξεχάσεις τι δεν είσαι.

Ραδιόφωνο

http://www.loveradio.gr/
http://www.kosmos936.gr/

Όταν Το Φεγγάρι Ανατέλλει...

Του Federico Garcia Lorca

Όταν το φεγγάρι ανατέλλει
η θάλασσα σκεπάζει τη γη
κι η καρδιά νιώθει
σαν ένα νησί στην απεραντοσύνη.

Κανείς δε τρώει πορτοκάλια
τη πανσέληνο.
Πρέπει μόνο
κρύα πράσινα φρούτα.

Όταν το φεγγάρι ανατέλλει
με εκατό ίδια πρόσωπα
τα ασημένια νομίσματα
κλαίνε στη τσέπη.

Ο δικτυακός τόπος που φιλοξενούμε σήμερα έχει σαν σκοπό την ενημέρωση και την επιμόρφωση του κοινού, σε θέματα από το χώρο της τεχνολογίας. Συζητήσεις, γκαλερί, προτεινόμενοι δικτυακοί τόποι και μια ποικιλία αρχείων αποτελούν μόνο ένα μέρος του περιεχομένου του technews.gr.